"SANCAKLAŞIR BİR SİNAN"

“SANCAKLAÞIR BÝR SÝNAN!..”
Bilir misin can verip, ölmeyen son Kürþad’ý?!.
Ateþ saçar nalýndan, þahlanýrken kýratý!..
Tenler toprak olur da, çað aþar, kimi ruhlar…
Sinan olur görünür, Oðuzhan’dýr fýtratý!..

Türk’ün soylu yiðidi, Ötüken’dir mayasý…
Uðruna baþ koyduðu, Türk’ün Turan Davasý…
“Vahþiler,” pusu kurmuþ, Gök Yeleli Bozkurt’a,
“Ölüme gülümsüyor, Hak’kýn Aslan Hamza’sý!..”

Bozkurt postlu sýrtlanlar, kurt avlar gecelerde,
Bekler binlerce mankurt, karanlýk köþelerde…
Sýrtlanlarýn bitmeyen, mevsimi mi yaþanan?!.
Aklým takýlý kalýr, meçhul bilmecelerde…

Mankurtlaþan sýrtlandan, beklenir mi din iman?
Kutlu bir cuma vakti, koparýldý genç fidan!..
Topraða düþer sanma, can verse de yenilmez,
Tarihlere yön verir, “sancaklaþýr bir SÝNAN!..”

Körüklenip, harlandý, “Ergenekon’da ATEÞ!..”
Türk’ün Tuðrul Kuþunu, katlettim sanýr kalleþ!..
Bir Sinan can verirken, dirilir nice Sinan…
Kaç hilal aydýnlatýr, batar iken bir güneþ!..

Bir kan kýzýllýðýna, yaslý uyandý þafak,
Sarýlmýþ þehidime, can verdiði, Al Bayrak!
Son veda çaðrýsýyla, açýldý Arþ-ý Ala!..
Rahmet oldu bozkurtlar, yaðdýlar, saðnak saðnak!..

Türk’ün aydýnlýk yüzü, ATATÜRK’ün neferi,
Þehit oldu gidiyor, kutlu olsun seferi!..
Þahlanan kýratýyla, son kez bakýp geriye,
Bir bozkurt selamýyla, müjdeliyor zaferi!..

Toroslar’ýn dumaný, Ulus Daðýn çýrasý…
Her çoban ATEÞ’iyle, canlanýr hatýrasý…
Orhun’dan taþan sular, coþtururken Gediz’i,
Dirilen dev Bozkurt’un, kýrýlýr prangasý!.

Bu mudur ahde vefa, bu mu verilen emek?
Þana mý dokunuyor, bir taziye dilemek?
Bir yiðidin vuslatý, çýkartýr foyalarý,
Kimi katran karasý, kimisi bilmem ne renk!..

Kirli yüzler görünür, iner bir maske gibi,
Millet verir cevabý, okkalý fiske gibi!..
Dokuz baþlý Bozkurt’u, çakala boðduranlar,
Tarihin sayfasýna, düþer bir leke gibi!..

Yürekleri yýrtýyor, “baba!” Diyen feryadý!..
O masumun ahýdýr! Yýkar tüm saltanatý!..
Biter sýrtlan mevsimi, sonsuz baharlar gelir…
Yeri, göðü Yaradan, gözetir kainatý!..
07/01/2023 Muhittin KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: