Menfaat kapýsýndaki dostlarý gidince
’’Yok kapýsýnda’’ tanýþmýþtý kedisiyle
sadakat hýrkasý giyinmiþti üþüyen kalbi
çiçekler açmýþtý gülüþünde
yasladýkça baþýný göðsüne
dað olmuþtu çýkarsýz duygu
þifalanmýþtý ruhu
sessiz yüreklerinde
sarmaþ dolaþ olmuþtu dostluklarý.
Sahip olmak zaman almýþtý
ait olmak ise yarým kalmýþtý
ayný yürekteydiler ama duraklarý ayrýlmýþtý
hüzün bahçesinin yapraklarý
çiçeklerini döküyordu þimdi
þefkâtle saran elin
merhametle bakan gözleri aðlýyordu..
Olsun diye çabaladýðý her þeyin olmadýðýný
bir nefeslik sigarada
yutkunarak seyrediyordu
cümleler kifayetsiz özlem vuslata gebeydi
son yolculuðunda ’’Paþa’nýn ’’kýsýk sesi
semayý inletecekti
gölgesine mahçup bir adam
aðlayacaktý kafasýna yorganý çekip
gizli gizli..
Ve bir kadýn
merhametine hayran kaldýðý bu adama
ömrünce evim diyecekti
öpülünce kalbi þýmaracaktý gamzeleri
yüreðini gülüþüne
varlýðýný þiire yar diye emanet edecekti..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.