KARANLIKLA ÖRÜLMÜŞ AŞKIN HIRÇIN SAYFALARI...
Karanlýðýn hýrçýn yapraklarýyla savrulduðu zamaný hatýrlatýrdý kimsesiz
Yaþayan yalnýzlýklarý…
Ýçinde büyüyen zamana direnircesine çýrpýnan düþlerle saklanýrken karanlýðýn gözbebeklerinde
Atamazken yaþanmýþ yaþanmaya tekrardýr deðer anýlarýný
Kuþkulu bakýþlarýnýn kayýp suretiyle aydýnlatýrken o an
Kimliði belirsiz bir kurþunla saplandýðýn yüreðinle
Kuþatýrken yaþamýný
Anýlarýn ki sarsarken tüm yaþanmýþ yaþanmamýþlarýný
Atýlýrken kirlenmiþ eski bir mendil misali ruhunun kuytu deryalarýna
Bakýþlarýn ki kaybolup giderken karanlýðýmýn sonsuzluðunda
Anlatýrsa her þeyi ardýndan silinen söylenmemiþ sözcükler
Solan suskun mevsim çiçekleri dile getirirken
Kaçamak zamana yorgun bedenin yýðýlýrken hayatýn bir köþesinde
Kaybolup giderken masumane gül rengi misali yüzünün sureti
Ay ýþýðýnýn küskün yüzüyle aldatýrken geceleri
Silinip giderken kurumaya yüz tutan gözyaþlarýn
Avuturken içinde büyüyen yorgun aþkýn kâbuslarý
Gecenin ilerleyen saatlerinde saplanýrken sevgiliye dair eskimeyen mektuplar
Bilinmeyen küskün sözcükler yaktýrýrken bir bir sayfalarýný
Direnemezken mazilerin uðultulu kuþatýlmýþ çemberinde
Daðýlýrken sevgiliden yadigâr saçlarýn
Zamana boyun eðerken
Hýçkýrýklarýn yankýlanýrken yalnýzlýkla sulanmýþ sevgiliden kalma evin
Hatýrasý aðýr mitralyöz kurþunu gibi vururken kanayan kalbinden saçýlan söylenmemiþ sözcüklerin
Uçup giderken bir an
Ölüm sanki yoldaþ gibi yakýnken ruhuna
Onu bedeninden çekip çýkartmak için ömründen kalan ne varsa yutuverirken
Takatin kalmadýðý, gücünün dayanmadýðý acýnýn kýyýsýndan küçülürken
Zamana yitik gölgen
Boyun eðerken eskimiþ kýrýþýk bedenin
Hatýralar canlandýðý vakitler nefesin kesilirken hasta yataðýnda
Elinde sevdiðinden kalma renksiz bir resim
Ve nefesinden dökülen son yazdýðý mektuplardan kalanlarýyla
Suskunlaþan terk-i diyar odanýn kenarýndan
Bakarken bir daha gelmeyeceðini bildiðin kapýsýna
Titrerken þuursuz gözlerin
Titrerken dünyadan göçmeye hazýr sefil bedenin
Son bir kez daha bakmaya çalýþýrken;
Zamana yenik,
Ölümüne birbirine tutkun aþklarla baðlý iki kalbin buluþmaya yakýn son anlarýnda
Kimilerine bir son,
Belki de ölümlü dünyada yarým kalmýþ sevgiyle kutsanmýþ iki sevgilinin
Bir umudu vardýr elbet karanlýkla örülmüþ aþkýn hýrçýn sayfalarýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.