hiç olmazsa bir þiirde görmek seni ufuktaki ýþýklý çizgide sevdiðimiz sarý renkte sarmaþ dolaþ bir tepenin üstünde henüz toplanmamýþken gri bulutlar
yoksun anýlara durup durup dalýþým ondan taþ merdivenleri çýkýp girmek pencereleri kayýsý aðacýna bakan bir eve sesini iþitmek bir kaç metrelik sedirde elinde Attila Ýlhan’ýn þiir kitabý kirpiðine kývrýlmýþ dizeler Müjgân ve ben
yine eski seni görmek bir parktan geçerken varsýn, ’eskilerden biri’ de bende sen hep ilk iken öyle güzel ki bakýþýnda özlenmek gizlenmek sayfalar arasýnda beðendiðin bir þiirin üstünde bir çarpý iþareti olmak elime tutuþturduðun kitapta
yetmez yetmiyor iþte kim bilir nerede saklýdýr o eski günler taþ merdivenli evin yerinde beton binalar önünde sevdadan bi haber kýzlar oðlanlar bilmezler Attila Ýlhan’lý Müjgân’lý senli günleri kaydýðýný þiirli geceler arasýndan kuyruklu yýldýz gibi aþkýmýzýn..
27. 06. 2018 / Nazik Gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.