ve büyüdük bütün gölgeleri koynumuzda saklayarak ya da gölgeliðin giysisini soyarak kendimizle baþ baþa kaldýk el salladýðýmýz yolcular gördü mü bizi gözlerinde býraktýðýmýz masmavi düþlerimizdi
onlar da sakladý mý acaba bir gülüþün pembe dolgularýný bir kýyýsýnda kalplerinin. bir el gölgesini sakladýlar mý sayfalarýnda titrek çizgilerle çizilmiþ varlýðýn si mgeleri
bir çýktýk gölgemizden bir daha giremedik eskiydi, dardý, çocukçaydý bizi býrakmayan özlemler
yeniden biner miydik dönme dolaba bütün rüzgarlarý baþýmýzda eserken çocukluðun sevinir miydik yaþadýðýmýza sonra baþ dönmelerimiz geçince
büyüdük uzaktan el salladýk gölgelerimize buruk bir gülümseme dudaðýmýzda böyle olmayý istememiþtik trenler kayýp giderken çuh çuhlarý bizdendi..
11. 09. 2012 / Nazik gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.