Bir çay söyledim kendime
en demlisinden
þiirler seçtim bir kaç tane
daldým þarkýlarýn týnýsýna
kalbimi fetheden yeþillerle
þairane gecelerde
nasýl da masmavi bakmýþým hep yaþama
bana koþan yýllarda
bir tek kývýlcým
ne çok pembeleþtirmiþ hayallerimi
ne çok umutlar yüklemiþim geçip giden zamana
sandal misali sallanan ümitlerim
boðulmuþ sevgimden dalgalar vurdukça
anlamlar yüklemiþim her dakikaya
nedenleri sonuçlarý bilmeden
bu defa son dediðim yolculuklarda
gönül kaçkýnlarýna inat
ne çok törpülemiþim kalbimi
sabýr sükut ederek
kim bilir’lerin arasýnda..
Duygularýmýn penceresinde
solgun ve suskun bir peri olsam da
þu günlerde
tutuyorum kalemimi ellerimde sýkýca
gözlerim okþuyor cümleleri
yaþamak tütüyor içimde
sisli sabahlar
nasýl s’aklýyorsa güneþi
tomurcuk gibi sessizce
gün gecenin içinde büyüdükçe
verirken son nefesimi
yürüyeceðim ben de
iþlenmeye müsait toprak gibi
biriktirdiklerimle deðil
yanýmda götürdüklerimle..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.