MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SENİ EN ÇOK SEVEN...
Sürgünadam

SENİ EN ÇOK SEVEN...


Yüzüne gülen her göze baðlanma ey kalbim!
Sanýrsýn ki, sana gülümsüyor, vefâsýzýn göz kýrpýþlarý,
Sanýrsýn ki, sana fýsýldýyor dudak kýpýrtýlarý,
Açarsýn yüreðinin kapýlarýný sonsuz bir sevgiyle,
Aslýnda sana deðil, hevâ-yý nefsinedir (*) candan tavýrlarý.
Sen aldandýðýnla kalýr, yanýlmýþlýðýna yanarsýn.
Ferman dinlemeyen gönlüne inanýr, kanarsýn,
Belki bir gün, belki bir gün olur diye,
Uyanmak istemediðin düþler görürken,
Umut aðacýnýn düþen yapraklarýyla yaþlanýrsýn.
Yýllarýn gölgesinde aðarýr saçýn sakalýn,
Cümle yýldýzlarýn þavký vurur da yüzüne.
Bir türlü doðmaz beklediðin güneþ.
Temmuz akþamlarýnýn ýlýk mehtabýnda,
Melankolik þiirler yazarsýn gönül defterine,
Yaþýna, baþýna aldýrmadan, sevda türküleri dinlersin.
Kulaklarý saðýr, kalbi âmâ sevgiliye,
Hasret þarkýlarý söylersin,
Güllerden sahte gülüþler devþirip,
Gamzelerinde açmýþ gibi gösterirsin.
Kimse görmez, düþtüðün kör kuyularda,
Kendi ateþinle, kendi kendine yanar erirsin.

Hayâl mezarlýðýna döner uykulara hasret yataðýn,
Hayatýn keþmekeþinden saklandýðýn odanýn,
Alacakaranlýk kuytularýnda, bir cinayet iþlenir,
Vuslatýn boynunu vurur ayrýlýk, düþlerinin tam ortasýnda.

Saðýn solun, arkan önün hep karanlýk, hep boþluk,
Firar eder uykularýn, terk eder gözlerini
Bakýþlarýn kelepçelenir tavanda bir noktaya,
Hayatýn zehrinden bulanýr yüreðin, yükselir ateþin,
Aklýný zorlayan bir sarhoþluk, uyuþturur beynini,
Sýcaklýðýna, þefkatine sýðýnacak bir kapý ararsýn, beyhude,
Ne sevdiklerin, ne yar, ne yer kabul eder seni,
Zifir karasý gecenin sonunda,
Bütün ümitlerini kestiðin anda
Kapýlarýn en güzelinden bir ses duyarsýn,
"Esselatu hayrun minen nevm"
"Esselatu hayrun minen nevm"
Namaz uykudan hayýrlýdýr,
Namaz uykudan hayýrlýdýr, diye.
Ruhunun her zerresini kýyam ettiren bu çaðrýyla,
Uykularýn haram olduðu bu zamanda,
Daha fazla direnemez nefsin imanýna,
Besmeleyle kalkar, sendeleyerek kaçarsýn,
Her gece hayâllerine mezar olan yataðýndan,
Seni en çok seven, sevenlerin en yücesine sýðýnýrsýn,
Yüreðini, ellerini açarsýn seni yoktan var edene.
Gözyaþlarýyla istersin þafak sökene kadar,
Vermek istemeseydi Rab’bim kuluna,
Ýstemeyi koymazdý kulunun aklýna.
Unutursun uykusuz sabah olan geceleri,
Kuþ tüyü yataklarda yatmýþ gibi kalkarsýn,
Yeniden doðarsýn yalnýz gecelerin nurlu sabahýna.
Her secdede, ebedî huzuru öptüðün seccadenin üstünden,
Ve kurtulursun dünyevî aþklarýn, dertlerin cümlesinden.
Varýnca Hak’kýn huzuruna,
Vâsýl olunca Hak’kýn rýzasýna.

#aslanyýlmaz#sürgünadam#

(*) Heva-yý Nefs: Kabiliyet ve duygularý nefsin yasak arzu ve isteklerinin emrine verme.

"Esselâtu hayrun minen nevm"

Namaz uykudan hayýrlýdýr.

"Esselâtu hayrun minen nevm"
Namaz uykudan hayýrlýdýr.

#aslanyýlmaz#sürgünadam#


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.