Zemheri ayazlarýyla üþüyen, mahzun gecelerde,
Sararmýþ hasretini seriyorum yataðýmýn üstüne,
Sana sustuklarýmla dolu yastýðýma koyuyorum baþýmý,
Hatýralarýmýza sarýlýp yatýyorum soðuk odamda,
Zýpkýn yemiþ rüyalarýmda seni arýyorum,
Yokluðunun kâbusuyla bölünüyor uykularým
Can çekiþen sabahsýz gecelerimde.
Bakýþlarýndan yâdigâr kalan hüzünlerin,
Bitmeyen elemiyle uyanýyorum her þafakta.
Gündüzleri vuslat hayâlini sarýyorum yüreðime,
Bizi arýyorum sevdanýn buz tutmuþ sokaklarýnda.
Poyrazmýþ, tipiymiþ aldýrmýyorum,
Kokunu dolduruyorum her esen rüzgârdan,
Hasretinden bîzar, dumanlý ciðerlerime.
Hayâllerimizi, ümitlerimizi yýkan bu þehrin,
Yürümekten aþýnmýþ yorgun kaldýrýmlarýnda,
Yanan yüreklerin dumanýyla boðuluyorum ,
Görmeden bastýðým ihanet çukurlarýnda.
Mâtemimle, metânetimin boynunu kýrýyorum,
Ya sonra?
Sonrasý yok iþte!
Aðlayan notalarýn hüznüyle kahroluyorum.
Adýmladýðým yollar, çýkmaz sokaklara götürüyor beni,
Cumbalý evlerin pencerelerinde, zikir tespihleri çeken,
Dili duâlý asýrlýk ninelere soruyorum adresini,
Gören, tanýyan, bilen yok benden baþka, seni.
Sýrra kadem bastýðýn kayýplar coðrafyasýnda,
Seni ararken kayboluyorum, yokluðunun zindanlarýnda.
Yok Leyla yok!
Vaz geçtim artýk, aramýyorum seni,
Unutalým gitsin, sen de beyhude bekleme beni,
Aþkýn kanatlarýnda, baharý yaþadýðýmýz günleri,
Hatýrlayýp da bir gün, sakýn ha, sakýn dönme geri,
Tarýk gibi çoktan yaktým, benden gittiðin gemileri.
Durdum... Durdum... Duruldum artýk,
Ýlâhi aþkýn, saadetini yaþýyorum þimdi.
Dönüp de mahzun etme âsûde kalbimi
Geçtim âlem-i ervahtan,
Dönüp de, Mevlâ’ya zelil etme beni,
Mevlâ’ya zelil etme beni...
#aslanyýlmaz#sürgünadam#
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.