Susunca Görür İnsan

Uzun bir anlatýnýn arasýna bu cümleyi düþmüþtü ve henüz haberi bile yoktu ölümün bundan.

“Ýnsan yaþlandýkça çocukluðuna dönüyormuþ diyorlar! Etrafý hayli kalaba iç dünyasý ise serseri bir avuntu...”

Sahi nasýldý o þiir?

Ayný dili konuþmak ne güzel!
Kalabalardan uzakta
sessizlik denilen sesi duymak
ve bir yaþama aný bulmak!

Bak,
þehirler yýðma yýðýn
her yerde bir labarba.
Oysa susunca görüyor insan;
bir kuþu, maviyi, rüzgarý…
Sosyal Medyada Paylaşın: