kýrk boðumlarýný açýyordum kalbimin rastladým ona bir çay bardaðý önünde karþýsýnda insan beyni gerçeði karýþtýrýyor
yýldýzdý, yýldýzlardan bir grupta adý yazýyordu uzandým alýp göðsüme takmaya kýrmadan bir ucunu bir kalýba koymadan dokundum varlýðýna o yaþadýðýný kalbimde duyumsatan
bir þeyler alýnýp, bir þeyler satýlýyordu insan pazarlarý bile vardý sonra sürgit savaþlar kimilerinin çýkardýðý kiminin öldüðü pisi pisine savaþlar
al diyordu, yaþamýn yýldýzý elinde pýr pýr eder de sönmez koy pencerenin önüne çiçekle gönlü olsun karanlýðýn belki açar perdesini bir gün güzel günler
üflüyordu sigarasýnýn dumanýný uzaklarda kalan hayale arayarak her kadýnda o anne kalbi güller çiziyordu en zarifinden daha ince kalem selâm duruyordu bu simli güzelliðe sevda diliyordu ekmeðin yanýnda önce zeytinden, peynirden, çaydan..
07. 04. 2015 / Nazik Gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.