bahar geldi kalýn örtülü bir kýþtan sonra sular sýzdý daðlardan daha kelebekler uyanmadý anne bekliyor mor kokumlu sümbüller yeþeren ova, tepeler, günler
hangi çoban çalacak da kavalýný toplanacak bir araya ayný çadýr altýnda yaþayanlar sürülerini özgürce salacaklar yazýya korkmadan kurda kuþa yem olmasýndan korku salmadan karanlýk sabah yüzüyle güneþin güne girecek
daha uyanmadý kelebekler anne yalpalýyorlar her uçuþta, dönüþte bir tel eksiliyor kanatlarýndan güzel müzikler duyulmuyor gökyüzünün sesi sonuna dek açýk da örtüyor sesimizin üstünü oysa güzele yürüyor her notada
bir yanlýþlýk var inan ki yer deðiþtirmiþ gözümüzün önünde her þey düðün dernek yapacak günde deðiliz baþýmýzýn içinde çalan davul karman çorman yapýyor öykümüzü korkuyor kelebekler þaþýrýyor kanatlarý rengi çiçeði
gönlümüz bulanýyor anne bu heyelan baþka yaðmurdan açýkta kalýyor evler bütün yalnýzlýðýyla açýlýp örtülüyor kapýlar girip çýkýyor insanlar kuþkuyla sorarak birbirine yarýn nasýl bir gün olacak kim týrmalýyor üstünü güneþin kim eksiltiyor kanatlarýný kelebeklerin
neden kelebekler uyanmadý anne neden sürüyor bu kaçýþlar kim sýkýyor üstlerine buz gibi soðuk sularý neden kapalý bütün yollar geçit yok ütopyamýzda bile o güzelim mavi yaza..
10. 05. 2015 / Nazik Gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.