Öncesinden Sonrasına

Ellerimde üþüyen bir kalemin mahcup sýðýnaðýndayým
Adý; þiir
Yazýlmayý bekleyen onca kelimenin yaðmuru
Simdi avuç içlerime yaðýyor
Toprak kokuyor ne varsa kaðýdýn avlusunda
Ne varsa kýyýsýnda ömrümün
Yaðmurdan sonrasý kokuyor


Çocuk sesli bir gülüþte ömrümü yýkýyorlar
Adý; baþlamak
Ömrüm bölünüyor öncesinden sonrasýna
Yaþamak bir kez daha ve daha güzel
Yaþamak bir çocuk gülüþünde ve yýllar sonra

Yeniden


Tebessümü dudaðýnýn kenarýna iliklenmis bir yüzden geçiyorum
Adý; aþk
Akþam güneþini bir çift gözde batýrýyorum
Gülleri ve yaðmurlarý seviyorum hatlarýnda
Mimiklerinde ruhumu büyütüyorum

Yeniden


Hazinesini içinde taþýyan bir yüzyýldan geliyorum
Adý; bilmek
Önce kendimi biliyorum
Sonra yüzünü; sevdiðimin
Sonra yaðmuru biliyorum
Bilmem gereken ne varsa biraz eksik biliyorum
Ve bilmediðimi bilerek yürüyorum
Yolum çok bu yaðmurun altýnda
Islanmak güzel kokusunu alýyorken hala
Adý yaþamak olan ne varsa


Bir þairin bahsettiði bozuk zamanlý saatte yürüyorum
Adý; yürek
Geçiyor üzerimden saniyeler ve saatler
Geçiyorum üzerinden zamanýn ve dünyanýn
Herkes kadar hýzlý
Herkes kadar yavaþ
Olabildiðine zýt anlamlý bir hayatýn içinde
Kendime eþ anlamlý hayatlar buluyorum


Uyandýkça ömür denen sýðýnaðýn yaðmurunda
Adý þiir olan ne varsa
Yeniden yazýyorum...


Büþra Nazlý
Eylül’2022

Sosyal Medyada Paylaşın: