Kapanmayan yaralarým var duvar çatlaklarýna sakladýðým sýrlarým da. Cinayet haberi servis edilmiþ gazetenin kenarýna iliþtirilen bir not kadar önemsiz...
Ne acý ölüme aþk bulaþmýþ! Ne ölümün aþktan ne aþk denilen sancýnýn bundan haberi! Birde ilintileme yaparlar oysa hiç bir ölüm benzeþmez diðer taklidine ve yalnýz ölünür yalnýzca...
Öznesinde soldurduðum bir þiiri habire bozuyorum ki kendinden eksik istemeden alýnan nefese hapsolmuþ. O zaman yargýlamadan as beni kefensiz, çýplak uzanmak topraða hocanýn ezber kelamýna içli bir gülüþ atmak son dermana.
Ey ümit sana seslenmekten aðrýlý bitap yenilgiler yaþamak sanma hep bu kadar güçlü hep bu bilmiþlik edinim bir zaman paravaný sadece.
Kolay deðil tok oyunlarý kalabalýkta herkes ayný suret yalnýzken olamamak bir yýðýn!
Depremden korkarým ölmekten deðil! Çatlaktan sýzan sýr ifþa olur sýzar kendi bedeninde sýð kalmýþlara.
Cehennem mi dedin? ki ateþle sýnavýn baþarýsý bir Tanrý hesaplaþmasý sadece bu bir hiçlik varýlan bir hiç! kaygýlý bir karanlýksa gelecek ölmek ne ki yaþamýn yanýnda?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaan ali kolcuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.