Dört gece uyuyamadým beþinci gece hep ayný, eskisi gibi küçük bir kýz yol boyunca yürümekte. menekþe renginde kuþlar ötüþe dursun bahçeler annemin giydirdiði elbise renginde sevgili odam ah, dolapçýðým benim... "zaman" diyorum, geçip gidiyor güneþin beklemeye sabrý yok
Arda kalan yol saçlarýný düzeltiyor sevinç gözyaþlarýnda anahtar demeti hokkabazlýk çok yorucu cancaðýzým giysiler saate bakarak düþ kuruyor ihtiyar ekose gömlek kapar aynalarý artýk hiç bir iþe yaramayacak
En pahalý yemek lahana çorbasý annem "ye" diye okþadý durdu omzumu ya bütün bu gördüklerim düþse zaman öyle çok þeyler yaptýnýz ki ya sen heyecaným, neden güldün üstüme yaþým, lütfen kapa çeneni