Çocuk

Susmak istiyorum avazým çýktýðý kadar
Susamýyorum!
Ýçimde devasa hezimetler taþýyorum
Dünyam yýkýlýyor
Duvarlarým, kalelerim, binalarým, umutlarým
Yorgun...
Yaþlý...
Çaresiz...
Kimliksiz kalýyor sancýlarým.

Ortacýyý oynuyorum sanmalarýndayým
Hep oyun dýþýyým oysa
Kimseler sýðmýyor içime
Ben kimselere.

Ýsyan taþkýnlýklarýyla sorguluyorum adaleti!
Cevaplar ise sus duvarlarýnda
Evraklar geçiyor önümden
Mübaþirin yüzünde ayný telaþasýzlýk
Hâkimin kýramadýðý, kýrsa geri gelir mi kalemi?
Minnetsiz daktilo...
Soðuk masa...
Soðuk oda.

Hocanýn ise ezber kelamý “günahtýr, yazýktýr sabilere”
Kara kaplý kitaptan
Cevap hep ayný “cehennem sonu”
Ya þimdiki cehennem?
Yaþanýlan, yanýlan...

Yaðmur altý çocuklar görüyorum köprüsüz
Sýðýnamayan...
Dirseklerine kadar ay ýþýðý
Gözlerinde canhýraþ yalnýzlýk
Ölüm bekleyiþi!

Sevmelerin terkinde býrakýlan, piç edilen yaþamlarý
Ortak kader tamlamasý, köþecilerin züðürt tesellisi
Zaferden çýkan bir savaþçýnýn az evvel ki ürkek tedirginliði
Yenmenin acý keyfi
Yenilmenin ise utancý.

Aðla be çocuk
Aðla...
Kaç yaðmur sonrasý yýkandý günahlarý seni izbeye çeken adamlarýn.
Etine deðen elleri kaç çocuk feryadý
Kaç günahkar tohum býraktý ince zayýf cýlýz seslere
Kaç can daha dayanýr cehenneme?

Yokluðunun pahasýna tükür be çocuk
Seni anlamayanlara
Senden utananlara
Seni sana vuranlara
Senin için kararlar alýp
Yataðýnda huzurla uyuyanlara.

Bir kuru dala tutunup
Bir lokma ekmeðe göz zinasý yaparken
Kýrýlma be çocuk senden çalýnanlara
Kaðýttan yaptýðýn evin kapý önüdür
Seni ondan ayrýþtýrýp
Kirletmeyen.

Þimdi uyu be çocuk
Uyu da uyanma
Masallarýn baðrý saklasýn seni
Anne gibi sarýldýðýn
Kartondan yorganýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: