YALAN DÜNYANIN ÇARKI.
YALAN DÜNYANIN ÇARKI
Yalan dünyanýn çarký, kimleri öðütmedi,
Benim diyen beyleri, nice sultan, paþayý,
Koydu kara topraða, kimleri çürütmedi,
Viran etti hanlarý, nice köþkü sarayý.
Ne umdum da ne buldum, kandým yalan dünyaya,
Suya düþtü hayaller, ne de gördüm bir vefa.
Amin dedim umutla, olmayacak duaya,
Ne çare ki dünyaya, gelmiþ oldum bir defa.
Çiçek açtým, aldandým, yalancý baharlara,
Ayaz vurdu dalýmý, meyveye çevirmedi.
Ben cananý aldým da, gönlümde ki baðlara,
Sam yelleri estirdi, yapraðý derilmedi.
Bilmem bende midir suç, yanlýþ çaðda mý doðdum?
Ya ben anlatamadým, ne halden anladýlar.
Ýnsan kalmak adýna, onca kendimi yordum,
Ne ahde vefa gördüm, ne de söz dinlediler.
Cana tak etti gayrý, bozuk dünya mizaný,
Kalleþ, mertlik taslýyor, arsýz, sermiþ postunu.
Cýlýz kedi boðuyor, gür yeleli aslaný,
Boz bulanýk havada, seçemedim dostumu.
Þu dünyanýn çarkýna, soksam demir çomaðý,
Tutsam da yakasýndan, yere çalsam feleði,
Haraminin baþýna, yýksam süslü konaðý,
Sorgum mahþere kalsa, giysem deli gömleði.
Taht kurulan saraylar, olur baykuþ tüneði,
Karnýna doldurup da, gidemezsin dünyayý.
Tarihlere not düþün, Türk düþmaný, döneði,
Düþer elbet maskeler, yaðmur yýkar boyayý.
Yetim hakkýný yiyen, yüz kýzarmaz zübükler,
Size bir yuh çekmeden, bitiremem þiiri.
Millet kanýný emen, ey siyasi sülükler,
Fani dünya size de, hazýrlýyor kabiri.
Göz açýp kapayýnca, geçer ömür dediðin,
Adýn da hatýrlanmaz, kendini doðmadýn say.
Ne hak ye, ne de yedir, budur þükür dediðin,
Þerefinle son nefes, bu dünyadan gerçek pay.
Koç Muhittin, çýksam da, þu daðlarýn baþýna,
Ceylan olup seðirtsem, su içsem derelerden.
Yorulsam da uzansam, yüce yarýn taþýna,
Çýksa Çoban Yýldýzý, göz kýrpsa gecelerden,
Anamýn eli gibi, yeller deðse saçýma,
Kapatsam da gözümü, uyusam, uyanmasam...
14/06/2022 Muhitin KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.