Aklıma Vekil

Bakýyorum
Bakýþýmdaki arayýþý seviyorum.
O an kirpiklerime fýsýldayýp,
"Bekçilik ettiniz, minnetim var size" diyorum.

Önümde pencerenin kirli camý,
"Tek engel sen olsan" diyorum.
Parmaðýmý camýn üstüne koyup kalp çiziyor,
Tek dokunuþta kiri sildiðimi görüp, gülüyorum.

Parmaðýma komutu aklým verir biliyorum.
"Aklýma komutu ne verir?" diye düþünüyorum.
Keþke her þey tersine dönse,
‘Aklýn yerini ne alýr? ’ diyorum.

Kalbe býraksam kýsa sürer liderliði.
Beden desen bitkin, çekemez bunca derdi.
Ya cama kalp çizdiðim parmaðým?
‘Bir de beni sen yazsan’ diyorum.

Düþünüyor, düþünüyorum, düþünüyorum...
Düþünürken tüm düþlerimden düþüyor da,
Yine de akla vekil bulamýyorum.




13.04.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: