MAHRUM ETME

Yýllarýn yorgunluðu var üzerimde,
Sensizliði de yükleme,
Akþamýn tenhasýnda duvara yansýyan
Gölgenle avunuyorum.
Mahrum etme.

Kimsesiz sokaklarýn kaldýrýmlarýnda,
Ay ýþýðýndan ince ince beliren,
Huzmen vurur yüzüme,
Kalakalýrým izlerken donuk bir yüz haliyle.
Þu meczubun yüreðini delip geçmekte aysiman
Mahrum etme.

Küstah bakýþlarýn arasýnda,
Rengarenk kelebekler dolaþýyor gözlerimde,
Uður böceklerinin ýþýltýsý altýnda,
Hayallerime ses oluyorum dizelerimde.
Mahrum etme.

Belki anlatamam, belki kýsýr kalýr sözlerim,
Elimde deðil ki; Tek güzel seni gördü gözlerim.
Mahrum etme.

Saatim sana kurulmuþ,
Sabah akþam seni gösteriyor
Býraktým tüm uðraþýmý,
Ýþim de sensin, gücüm de.
Mahrum etme.

Tüm þarkýlar seni fýsýldýyor kulaðýma,
Arabeskte sensin, hüzzamda,
“Bilmiyorum ne haldeyim, yürüyorum gündüz gece”
Bak iþte, þiirler seni yazmýþ,
Bizi yazmýþ mýsralara…
Ne zaman bir þiir okusam,
Yada bir þarký dinlesem,
Sen düþüyorsun, biz düþüyoruz aklýma.
Mahrum etme.

Yüreðim yorgun, yüreðim suskun
Gözlerinden yedim en büyük vurgun,
Aþka meydan okumaktý hayalim,
Sarsýldým, sendeledim,
Lakin Yýkýlmadým, Yýlmadým.
Yorulmadým sevmekten,
Anla artýk;
Dilimde ismin,
Hayalimde aysiman
Mahrum etme….

Sosyal Medyada Paylaşın: