MEFLÛÇ BİR SEFER
Yol uzun, mekân dar, zamansa kýsa,
Bu köhne mekânda ezdirme dünya.
Þafak vakti düþtüm, amansýz hýrsa
Zevk sefa peþinde, gezdirme dünya.
Ýmtihan baþlamýþ, körpecik yaþta,
Güneþi gözledim, zemheri kýþta,
Rýzkýmý ararken yýlmadým asla,
Yaþama hevesim, bozdurma dünya.
Ömür bir senaryo, seyrettim dizi,
Zaman denen mezar yok etti bizi,
Doðruyu ararken, kaybettim izi,
Meçhule bir sefer, yazdýrma dünya…
Meflûç bir adamýn gayreti yersiz,
Dolaþýr gün be gün kafeste ser’siz,
Öyle bir halde ki, andan habersiz,
Diriye boþ mezar, kazdýrma dünya.
Ne istersin bilmem, bu garip kuldan,
Bir medet ummadým, paradan puldan,
Yorulmuþ bedenim, bellidir halden,
Halimi görüp de bezdirme dünya.
Sitem etmem asla, þükür var dilde,
Derdi veren Mevla’m, götürür yelde,
Firgatli’ye dardýr, bu garip belde,
Bu meflûç seferi, sezdirme dünya,
25.05.2022
Aþýk Firgatli/Erdal EBEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Firgatli-Erdal ebem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.