Dermanım Andadır

Belki gündüzün baþýnda,
Belki de gecenin tam sonundayým.
Belki gözünü açtýðýn ilk an,
Belki de tam kapanýþtayým.
Belki tüm aralarý dolduran,
Belki de hiç ara yaratmayaným.

Kömür gibi kara
Ya da kör edici aydýnlýk gibi.
Duyulmayacak kadar tenhada
Ya da saðýr edecek kadar kalabalýk gibi.

Þimdi ben "yok" gibiyim
Ya da belki çok gibiyim.
Belki bir sahne,
Belki de en sahte gibiyim.
Her þekilde ben
Görmek istediðin gibiyim.

Çamura bakarken topraðý görmek,
Geceye bakarken yolu bulmak,
Son tohumu bulduðunda sevinmek
Ya da sevgin bittiðinde sevilmek gibiyim.

Yâr gibi,
Bazen de en derin yara gibi.
Yeri gelince kâr,
Yeri gelince ateþe serpilen kar gibi.

Ben deðil de,
Sen gibi.
Belki de sen deðil,
Sendeki ben gibi.

Sürdüðün toprak,
Topladýðýn hasat gibi.
"Yok" dediðin eksik
Ya da "var" dediðin tam gibi.
Elinle koyup da bulamadýðýn,
Ya da þeytanýn alýp götürdüðü gibi.

Rüzgarýn yelkenliye ettiði,
Ya da yunusun denize eþliði gibi.
Bütünlük gibi,
Belki de en büyük eksiklik gibi.

Ýlk doðum,
Ya da son ölüm gibi.
Neyi ektiðin,
Ya da ektiðini biçtiðin gibi.

Bu gün var,
Sanki yarýn hiç yok gibi.
An gibi,
Ya da tüm ömrün toplamý gibi.

Ýþte hayat
Hep böyle "GÝBÝ" yapar insana!
Tam da "ÞU AN" gibi.

Serpil Çavuþoðlu
Tarih : 06/03/2018 - 03:00
Sosyal Medyada Paylaşın: