Yalnızlık…

Yalnýzlýk, ta þuramda. El atsan ellerinin hatrý kalmazdý hüznün.



Yalan yokluðuna salmasan, bahane bulamazdý içimdeki pranga mahkumu yapa
yanlýz adam.



Ellerin diyorum, duymadýn!

Bize kalan duyulmamak, cezamdýr.



Ah ulan ah dedirttenim!

Sen bana bir kelime ver, ben sana her gece geleyim. Ceplerimdeyse sevda
þekerlerim...



Ben bir seni bildim, seni hiç söyleyemedim,

gittim büyük yenilgilerimle...

Yenilginin, adýný verdim sersefil gidiþlerime ve adý anýlmasýn diye bin akrebe
emanet ettim.



Bu gece sana yazdým.

Gözleri beni görmeyecek kadar aðma, kulaðý kaf daðý kadar saðýrým.

Ümit kuþanýp durmuyorum, bir bilsen ah bir bilsen, ne kadar karanlýðým, bir bilsen.
Yunus Yaþar
Sosyal Medyada Paylaşın: