Ezan kokan bir karanlýkta
üç günlük dünyanýn
ilk gününe dönüyorum
yorgun bir yolcu gibi
isyanlara düðüm atýyor suskulu ayinler
çocukluðum çýkýyor anýlarla karþýma
geçmiþin kazýsýnda.
Bir fincan kahve
gaz lambasý
radyo
ve dantela ile düþlerimi örüyorum
Ihlamur tadýyla beslenirken günüm
eski sözcükler ýsýrýyor paslanmýþ dilimi
koþuyor yakýcý bir özlem
yüreðimde dört nala
ýsýrgan irkiliþler okþuyor ruhumu
ibriþimle eðirip büktükçe sözcüklerimi
yontulmuþ uçlu kalemimle
içimin sarnýcýnda ikinci ben
sürüyor tozlara uðultunun izini
isyanlara düðüm attýkça
topraða koyduklarým
sarýyor iplik iplik
sessizliði bir yumaða
kan doluyor dudaklarýma
Daðýlýyor hatýralarým
kara bir dumanýn içinde
külliyetli miktarda
s’isten bir çelengi
býrakýrken mezarlarýna..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.