Gönlümün derinliðinden
aklýmýn zirvesine
inip çýktýkça bir merdivenle
denizler yükselir içimde
çýðlýk çýðlýða gün’eþin altýnda
anýlarý olmayan bir ihtiyar
acýlarýný unutmayan çocuk
iki güvercinden biri
ikisi hiç biri sorana
kaderimden mezun
sevinçlerin birinci sýnýfýnda
inadým ise nagant gibi
koltuðumun altýnda
kýtlýðýn açlýktan öldüðü
bir demet yankýda
ikili zamanýn besmelesiyken
haczedildi yalnýzlýðým
göz yaþýmýn da tadý yok
artýk mýsralarýmda
ruhum sen uyu daha
körlerin sonsuz karanlýðýnda..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.