Sanrýlarýn çölünde
fosilleþirken kelimelerim
döndüm arkama baktým
kaybolmuþtu izler
yalandý geçen günler.
Sustum
hare hareydi maverada aþk
yaslanacak yürek aradým
’’Elifin hecesinde
gündüzün gecesinde’’
misafirimdi zikreden kuþlar
kalktýkça ellerimiz duaya
döne döne ..
Susadým
hatýrladým bir katre sudan
yaratýldýðýmý
silinirken insanlýðýn adý
halimizin aç adý vardý
dayan yüreðim
bir kaç soluk kaldý
ayýlýn içimde siz geçeklerim
kýyamet sularýnda
ölüme az kaldý..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.