Gitmelere hasret…

Bir Pegasus olsa, siyah kanatlarýna içimin karalarýný baðlasam.
Binsem göðe çýksam,
içimdeki susmuþ naðralarýmý tanrýlarýn gözlerine duyursam.


Tanrýlarýn ciðerine çekilmeyen acýlarýmý çiselesem. Unutmayý istesem her gece deðil, bir gece...
Aralasam karalarýmýn ýþýklarýný, duymasam
Hades’ in acýlarýmýzý daðým daðým daðladýðýný,
gitme hakkýmý kullanmak istesem araftaki aydýnlýða Zeus’ tan...

Roma tanrýlarýnýn þarap baðlarýnda kirli satýlmýþ kýrmýzýya bulansam.

Býkkýnlýðýmý da alýp yüzünü denizin dibine katsam.

Bölünüp azad olan yüreðimi Hera’ nýn aslanlarýna pay etsem.

Gitsem Zümrüdüanka’ mýn yara almýþ
yüreðinden düþsem, Þahmeran’ ýn kaybý bol
batýk zindanlarýnda boðularak zehir kokusuna varsam.

Ýçimdeki özlemlerin zehrini Þahmeran’ ýn dudaðýna akýtsam.

Ah benim gitmelere hasret yüreðim, seni yerin dibindeki yedi baþlý canavarlara mý
býraksam?
Sosyal Medyada Paylaşın: