DİDEMİME AĞIT...

Ürpertici ýþýðýyla çalkalanan yolda savrulurken asi gölgem
Ýçimde bitmeyen geçmiþin acýlarýyla yýkanmýþ suskun yalnýz ruh
Ve kelimelerin gecenin kör saatinde boðazýmda düðümlenen kederimsi hecesim
Büyürken al yazmalý yüzün düþlerimden yýldýz misali kayýp gidercesine.

Ela gözlerinde savrulurken yolunu kaybetmiþ suretim
Aramaktan yorgunken afili kadere boynu eðik bedenim
Yýlgýn, bitap düþmüþse tüm cümle senli mazilerim
Ola ki ölümün kesik kýyýsýndan ne olur beni son kez hatýrla.

Düþmüþsem yýkýk þehrinin kayýp ýssýz yollarýna
Hangi yanadýr baksam içimdeki bitmek bilmeyen hüzünlü senli sesler
Aman gayrý dayanamazsam sensizliðin ölümle bitiþik suskunluðunda
Üzerime örtülürken ölümünle serpilen topraðýn
Ve ardýna yetiþemediðim tüm hayali gölgen
Ýçimde bitmek bilmez bir dert,
Boðazýmdaki hýçkýrýklarla düðümlenen bir kelimelik iki hecemle
Garip kalmýþým tüm yýkýlan senli hayallerin suskun çöllerinde
Didemim, Didemim..

Bir gün kayýp aþklar diyarýndan korkulu sonsuzluðuna uðurlanýrsam
Ýçimde sana dair küskün ruhla topraðýna çürümeye terk edilmiþ aþk-ý bedenim
Solmaya yüz tutmuþsam,
Senli baþlayan heceleri karlý daðlarýn ardýna silip atamýyorsam
Düþmüþsem kayýp gittiðin þehrin surlarýnda
Adýnla baþlýyorsam tüm ýssýz sokaklar,
Bir ara kapanýyorsa gözlerim usulca yaðan mateminin yaðmurlarý arasýnda
Sisler bulvarýndan ardýna kayýp ölü türküler yýðýlýyorsa topraðýna
Apansýz ve çeliþkilerin tam ortasýnda buluyorsam senin kabrini
Elimde en sevdiðin sarýpapatyalarýnla yüreðimde ekiyorsam seni
Batan son güneþim, alýn yazýmdýn sen Didemim…

Sosyal Medyada Paylaşın: