az önce balkona çýktým kokladým yaðmurlu havayý çiçeklenmiþ aðaçlardaki diriliði, dirliði gördüm bir serçe uçtu aþaðýdan bir kayýsý fidanýndaki üç çiçek baktý güzelliðin içinden bahçe duvarýnýn köþesinden sökülen gül içimi acýttý yine yine ne yaptýn diye seslendim söken adama
hüzün sarmasýn diye seslendim açýlan güneþli havaya yarýn iþçi bayramý yaðmur serpiþtirdikten sonra yine güneþ açsýn taksim meydanýnda yürünsün yürüyenden çok polis olmasýn meydanda sevinsin iþçi ellerim çýkýp koynumdan havaya kaldýrsýn elini iþte bu desin yeþermiþ aðaçlar iþte bu!
umutlu muyum manzarama kurulan koca çadýr bulutlardan ses gelir senden gelmez ey soyu kuruyasý saðýrlýk defol arkandaki su yataðýndan çamur deðil tertemiz sular aksýn ben çocuk olmasam da çocuklar yýkansýn içinde
düþ mü bu?
olsun!..
30. 04. 2022 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.