TEK KİŞİLİK AŞKIN GECEYE YANSIYAN ÖLÜME OLAN SESLENİŞİ
Hüznün yýllanmýþ duvarlarýydý içimdeki kalanlar
Söylenecek sözcüklerin ardýlýydý tüm yaþanmamýþ olanlar
Bir gün gök kubbenin soðuttuðu yüreðimin derinliklerinden
Çaresizce akmaya duran sözcüklerime deðin yaþanmamýþtýr o suskun anýlar.
Ýçimde sevda sözleridir yansýr kuþ bakýþlý gözbebeklerimin kesik hizasýna,
Suskun kalýr amansýzca esen divane rüzgârlarým kirpiklerimin arasýnda
Sonrasýnda baþlar mazilerin hýrçýn akmaya tutkun ýrmaklarý
Susuzluða hasret çöl ortasýnda yetim kalmýþ bir demet gül tanesinin çektiði ýstýrabý
Ayrýlýða tahammülü kalmamýþ bir aþýðýn sevdiðine olan tutkulu son bir veda busesi
Gidip de bir daha geri gelmemenin kifayetsiz anlamýyla
Yüreðinden vurulmuþa dönmüþ eski sevgiliye dair okunmamýþ silik satýrlarýyla
Bir aný dahi kalmamýþ,
Eski sevgiliden kalma gecelerce akmaktan kurumuþ gözyaþlarýnýn yarattýðý tahribatý.
Bilmiyor deðilim aslýnda kayýp giden yýldýzlarýn geceye dair küstah hýncýný
Ya da gecelerin sabahlara deðin baþlayýp bitmez hüznü aðlayýþlarý
Topraða umarsýzca ekilen sevgiliye dair umutlarýn bir bir kara lekelerle kurumasýný
Ben böyleydim iþte zamansýzca delicesine esen rüzgârlara deðin hüzünlenen;
Þehrin sokaklarýnda ufacýk bedeniyle oynadýðý oyuncaðý elinden alýnanlarýn dertli abisi,
Elinde bir sepetle ekmek davasý uðruna yaðmur altýnda didinen simitçi bir babanýn vefakâr evladý,
Dahasý aþký uðruna daðlarý delmiþ Ferhatlarýn duygulu hemþerisi.
Lakin ayrýlýða dair unutulan eski bir heceyim geçmiþime, yaþanmamýþlarýma deðin.
Gecelerin sabahlarýna, sabahlarýnsa gecelerin ayrýlýðýna dayanamayan,
Saðýr olmuþ bedeniyle hayatýn kör renklerini duyumsamaya çalýþan bir Eþref-i mahlûkatýn oðlu,
Ufacýk hayalleriyle koca yürekli insanlara þifa için amansýzca hayatýndan olan
Memleketinde yabancý, ailesinde kayýp, iç dünyasýnda terk-i diyarýn kuytulusu,
Son nefese yakýnken ölüme bir can daha borcu olaným.
Hayýrlarýn kayýplarýnda sinmiþ eski mazili bedenin ardýnda
Her vakit umuda yelkenlerini kapatan umarsýz bir hayat kaptaný.
Yýpranmýþ kýrýþmýþ yüz hatlarýmla aynalardan kaçacak kadar utangaç
Lakin yine kapýsýna dayanan ayrýlýða dayanacak kadar da cesur.
Ve bitmek bilmez aþkýn terk mazileri ardýndan
Ulvice yanmaktan usanan yýlgýn hayat güneþinin akþamýndan
Sessizce sonsuzluða hazýrlanan fani bir bedenle kaybolup giden gölgesinden ne kaldýysa
Ölümdür ayrýlýðýn mazilerine mesafe koyan yine aramýza…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.