RUHUN AÇMAZINDA Kİ BENİN ANLAŞILMAZLIĞI

Tos pembe rüya mýdýr bu yaþanmamýþ anýlar?
Belki bu saatte kendiliðinden silinen karanlýklar þehrinin vakitlerinde ilerlerken zaman yok olacaklar
Bir zaman ki yorgunluðun asaletine dayanamayan aciz insanlarýn
Kalbi birbirine dair durmaksýzýn atýp ruhu dünyalarýna ait olmayanlarýn
Varmayýp varabilme ihtimali olan aþk-ý rüzgârýn esintisiyle
Savrulan toz parçalarca yürekler hançerlenirse
Geçmiþe dair yaþanmamýþ aciz mazilerden ne kaldýysa
Su perileri hangi bedenlere iþlemiþlerse adýný
Bir aþk vurgununca kalbinden vurulan yaralý bir çocuk misali
Ne vakit sen ki görüldüðün vakit þehrin sokaklarýndan
Etraf sessiz ve gölgelerle kuþatýlmýþsa
Sessizce aklýnýn karanlýðýnda yorgun bir azap iklimidir yaþanýyorsa
Karanlýk bir odada boþ bir masada
Elimde senden yadigâr eski bir kalemim aklým sensen
Kelimelerim sýradan, harflerimse ebedi cümlelerine deðin uzun duygusal tomurcuklar
Sana tutkun sözcükleri anlatan ruha dönüþüyorsa
Ellerim kýrýk, yüzüm hüzünlü, gözlerimse aciz maðrur,
Aklým hayalim büyük bir düþ yýðýnýyla savaþ bir hýþýmlý amansýz bir muhabere yaþanmaktaysa
Gözlerine bakmaktan kaçan ruhla kenetlenmiþ bir çift gözle bakýþmaya çalýþýyorsam
Gözyaþlarýn sellere dönüþmeyi bekliyorsa
Senin için ki cümle dünyayý kelimelerinin ardýndan ateþe vereceðimi bekliyorsan
Unutma sen yakýn ama evrenin çok aþaðýnda.
Ani karanlýklarýmýn derinliklerindeki uçurumlarýn enginliðinde bir yerlerde kayýp
Ama sen artýk var deðilsin dünyamda...

16.02.2012 saat 19.00

Sosyal Medyada Paylaşın: