KİMİ ÖLÜMLÜ AŞKLAR VAR YA...
Ýçlerdeki duygularýn sýðýnaðýydý sevda sözleri
Bir zaman demir perdeyle aralanýrdý ansýzýn.
O vakit gökyüzü ufacýk bir çocuk misali küçülür yüreðin derinliklerinde
O duygular ki aþk denen zalim yârin yareni,
Ufalanan sevgi sözcüklerimin ki tek hecesi.
Aþkýn limanýna demir atmaya çalýþan gönüllün asil sureti.
Kayýp sevdalarýn aþk-ý vücudu,
Utangaç birbirine doðru uzanamayan iki parmak ucunun tek sebebi.
Çýkmaz sokaklarýnýn karanlýklarýnda ilan edilmiþ ölüm fermaný sebebi.
Uzaklarda bir yerlerde birbirinden habersizce atan kalbe aþýlanmýþ bir çift gül demeti.
Korkulu gözlerin asýlý olduðu dalgalarla sürüklenen masum cansýz ruhla baþlayan bir hikâye
Aþkýn doruklarýnda mevsim baharlarýnda aralanan iki ummani gönül kapýsýnýn yazgýsý.
Kelimelere sýðamayacak kadar özlemle süslenmiþ bir mektupla baþlayan sevda,
Kimi yorgun bir dalga kimisi ise içindeki yosun tanesi.
Ýkisi de birbirimizden habersiz,
Lakin içlerinden bitmeyen aþkýn sonsuz aleviyle yanan gönül ehliylece.
Tarumar olmuþ yýkýlmýþ fani hayata tutunulacak bir dal,
Belki de kaçýp gitmemek için aþk dolu gökyüzüne edilen sonsuz kez dua.
Özdemir Asaf’ýn lavinyasýna duyduðu sonsuz aþký,
Atilla Ýlhan’ýn sen bir beyaz kadýnsýna olan tutkusuyla.
Üþür gibi oluyor insan bir ara
Göz kapaklarýnda yaþlar sýzýveriyor
Ulaþýlmaz aþklarýn sevdasýndan mýdýr bilinmez birbirinden ayýran her geceye lanettir okunuyor
Sefil olmuþ yorgun bedeniyle aþka karþý dik durmaya çalýþýyor.
Hayallere dalýp içten içe ruhunu aþk için parçalýyor,
Yitip giden koca ömrün sonunda kavuþamadan susuz kalmýþ topraðýyla buluþmuþsa
Yitip giden âþýklarýn ardýndansa hüznün girdabýnda söylenecek söz kalmamýþsa
Bir selayý bile çok görmüþse dünyevi âlem
Aklýný yitirmiþse cümle insan,
Gün olur her þey yeniden baþlar tekerrür eder
Aþkýn sonu her daim hüzünle biter…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.