Sayrı
geldiðim tozun rüyasýndan düþtüm
bana isim verecek sessiz bir taþýn üstüne
baþka bir yer yoktu
içimin kumunu gizleyebileceðim
çok sýk basýldý gölgeme, þeylerin kalbi ile
yüzlerin ve gürültülerinin muazzam dehþeti içinde
hatýrlamaya benzerliðin ýþýðý ve olmayana yakýnlýk
alevin çiçeðe indiðiydi, zamanýn külü sevdiði
bilinmeyen bir siyahýn dudaðýný geçtim
geçer gibi sizden, size benzeyenden
baþka bir yer yoktu aðzýmýn kalbini besleyen
baþka bir yer yok
kalbimin kendi buketini toplamasýna izin veren
ah bu tekrarlar pençesi, üzgünüm korosu
azýma alýþýn, çoðumu iyi hatýrlayýn
yükseldim kendimden, kanatlarýmý baðýþlayýn
bu sizin ölü kuþunuz, “çok sevmiþtim” duruþunuz
fýsýldýyor yaram
býraktýðýnýz gölgelerden
aðrýmýn kulaklarý saðýr
ama sizi hep tanýr bir yerlerden
gün döndüðünde ve sýradan alevler söndüðünde
yaktýðým ateþin kýzýlýndan düþtüm
bana iyi gelecek sert seviþmeler üstüne
zamanýn ve gerçeðin aðzýndan daha zehirli
bir kalbi yoktu beni oynayan kadýnýn
yarasa çýðlýðý, kirpi ikilemi, karga telaþý
kendi sesinde yaþadý
nemliyle yankýlanan hoþ boþluklara karþý
kýrbaçladýðým hayatýn sýrtýndan düþtüm
bana çiyini verecek çimenlerin üstüne
çok sýk basýldý gölgeme, gidenlerin ayaðý ile
çok sýk basýldý
yara yara, aðrý aðrý, veda vedaydý
giden sanrý, kalan ise hep Tanrýydý.
Gnþk R.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.