YOLLARIN KESİŞTİĞİ TOPRAĞIN DERİN SESİ(MERZİFON)

Gün aðarýrken baþlardý Merzifon’da zaman
Saçlarýna ak düþmüþ daðlarla kuþatýlmýþçasýna ýsýtýrdýn içlerde soðuk duygularýn
Sararan mevsim yapraklarýnýn ardýnda kaybolan koca bir ömrün yaþanmýþlýðýn ta kendisiyle.
Tarihin sahipsiz sayfalarýnýn ardýndaki ufacýk þirin bir kente duyulan aþktý belki.
Düþlerle uyanýlan bir günde sahipsizce uçuþan kuþlardý geleceðin müjdecisi.
Eski kaldýrýmlardý yýllanmýþ hatýralarýn eskimeyen gölgesi.
Biliyorum belki senden ayrý kalmak suya yazý yazmak misali nafileyken,
Senle kavuþmak ölümün ince çizgisinde yaþama tutunmaktan da beter.

Gün gelmiþ dayanmýþ düþman yaný baþýndan tüm dünyana
Koca tarih bir olmuþsun çökmüþsün zalimin baþýna,
Sonsuzluðuna kavuþunca tüm Mehmetçikler seninle yaný baþýnda,
Ebediyen kavuþmuþuz seninle.

Gün gelir kavuþursa fani bedenim topraðýna
Sakýn ha incitmeyesin ebediyetin hak huzurunda
Þu ezanlar dile gelse tarihin amansýzca akan pýnarýnda
O vakit birleþir tüm yürekler, kavuþamayan hüzünlü düþler senin uðrunda.

Gün batarken Merzifon’un sokaklarýnda
Koca yürekli insanlardýr seni karþýlar kalplerinde o vakit,
Üstümüzde aðýr bir gökyüzü,
Ayaðýmýzýn altýnda þehit kanlarýyla sulanmýþ mabet yeryüzü.
Birleþiverse o vakit gökle yeryüzü,
Yeniden dirilse Kara Mustafa Paþam,
Yeþerse tüm yemyeþil koskoca ovam.
Ufalýrken yüreðimdeki derin hasretli hüzün
Büyürken sarsýlan heyecanýndan çarpan þafaðým.
O gün belki yeniden doðacaktýr tüm tarihi zaman.

Sahipsiz terk edilmiþ düþleri bulanýk çocuktum ben oysaki.
Her sabah güneþinde aydýnlanýrdým,
Heyecanla uzaklaþýrken karanlýklarýn ardýndan kasvetiyle ay,
Ýçimde derin bir ürperti, kelimelerim kesik kesik
Kapanýrken her gece mil çekilmiþçesine
Usulca yaný baþýmda aydýnlatýrken tüm sessizliðiyle
Topraðýmda rahat uyuyayým artýk,
Ne olur seni benden kimse ayýramasýn…

Sosyal Medyada Paylaşın: