Tüm cemreler düþerken yüreðime
var oluþun öznesiydi varlýðýn
kývamý koyu bir kýyam ile
süslenmiþti baharlarým
þimdilerde hasret
kasvet verse de gecelerime
eli tutulmadan býrakýlmýþ
sokaklarý dinliyorum sessizce..
Mevzu derin yetmiyor hayaller
yazýlmamýþ cümlelerin öznesine
varoluþ sancý deðil
varlýk bir muamma arzdan seller içinde
tutkunun çatýsýna
yokluðun çalý çýrpýsýyla
yuva yapýyor aþk kokan cümlelerim
bir çift kumru olup
göveriyor Fatiha’nýn gölgesinde
kýrýk nefesim..
Sýnanýyorum ateþle
kullardan deðil küllerden ders alýyorum
sözü dönmüþ zamanlardan geçtikçe
baðrýmda demleniyor yarýnlarým
aðrýlý bir duruþun içinde seyyahým Sensin Zehrevan
feryadýmýn siyah sesi yakýnken Süveyda kadar
masumluk kokar avuç içlerim
deðil mi ki koskocamandýr semalar..!
Ferdaca
Zehrevan: Kur’an’daki sure-i Bakara ile Sure-i Al-i ýmran süresinde geçer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.