Hüznü bilmeyenlerin dünyasýnda
Öyle aðýr bir yükü taþýdý ki;
incecik bileklerimiz.
Tevafuk gibiydi
sýrtýmýza kambur ettiklerimiz.
Coþkun derelerle yarýþýp
koþmak istedikçe gün ýþýðýna.
Boþ verdik dünden bugüne
uzanan masallara.
Koptu ipler, uçan zamanda.
Günahtý geriye bakmak
O yüzden göremedik ileriyi.
yarým kaldýk akýntýda, rüzgârda.
Vicdanýný kiraya verenlerin
þiddet sarmalýnda.
Susturucu taktýk
çýlgýnca saldýrýlara.
Çift þeritli asfalt gibi
geçtiler üzerimizden.
Kirlettiler kimliðimizi
acýmasýzca..
Eþsiz bir yol
Eþsiz bir yolcuyduk
anlayana..
Eteklerimizde yaþam kavgasý
derinlerimizde sevda yankýlanýrdý.
Yalanýn ve yanlýþýn bataðýnda
gül kokardý ellerimiz.
Tuttuðumuz dileðe bile
ihanet ederken uç uç böcekleri.
Bilinmese de deðerimiz
Yanan ateþin ortasýnda parlayan
saf altýndan mücevherdi
eðilip bükülmeyen yüreklerimiz.
Gerekirse uçurumlara kucak açardý
içimizdeki çocuk gözlerimiz..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.