AŞK HAYALİN GÖLGESİ
Bilmezdik gök beyaz yerin sarý olduðunu
Anlatamazdým hiçbir þeyi suya dokunmak kadar saf olduðunu
Bilemezdim geçen zamanýn kara kaplý sayfalarýnda kaybolduðunu
Bir gün azgýnca çarpan güneþin etrafýnda masumca koþan çocuðun sevdasýyla
Kelimeler bükülmüþ gibiyken içime,
Manalar derin yaralarýn ortasýnda kayýp birer ölüm fermanýyla
Keskin soluða yakýn masum titrek ruhuyla
Çarparken asil yüreðimin tam da ortasýnda
Dermaný imkânsýz bir aþka tutulmuþ bir nefsin son umuduyla
Büyürken kara kara bakýþa mahkûm gözleri,
Þehrin esaretli mahþerinden tam da çok uzaðýnda dalýp giderken usulca uzaklara
Sedadýr bu adýna mana vurulmaz,
Kör rüzgârlarýn savurduðu topraðýna esaretler gül tohumlarý misali
Yaþanmýþ yaþanacak olan tüm aþk-ý hayal için dökülen son damla gözyaþlarýnda
Avutulan dilden dile gelen ruhani bu sevdanýn topraðýn baðrýnda son bulduðu aziz yolculuðuydu aþk-ý hayal.
Zaman geri teperken karanlýk yýldýzlarýn gölgesinde,
Aþkýn hilale benzer suya yansýyan derin izleri örterken bir bir bütün hayali þevkleri.
Kapanýrken kara kara gözlü sýrma saçlý þaþkýn hicranlý gözleri
Aþkýn þarabýndan içilen zehri yudumun,
Ölümün son nefesiyle kutsanmýþ koca bir aþk-ý umudun
Sözlerin kayýp, duygular ki koca bir ömürde tutsak
Ýçlerde derin korku, yüreklerde bin bir telaþlý.
Zamanla kaçýp giderken aþk-ý hayali
Eserken delicesine rüzgâr,
Savrulan son bir umudun bereketi.
Ölümlü aþklarýn son bir AÞK-I HAYALÝ sureti….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.