AŞIKLAR ŞEHRİNİN SORULARI BELİRSİZ LANETİ

Topraðýn baðrýnda yeþermiþ minicik gonca çiçeði gibiydi seni sevmeler..


Üstünde aðýrlaþan kuþkulu yeryüzüydü sarýp sarmaladýðý,
Kimse bilmezdi aramýzdaki derin suskun uçurumlarý
Sade ve yalýn bir bakýþla baþlayan aþkýn
Korkulu rüyalarýnda kayýp iki kalbin ibretlik yaþama rüyasýydý belli ki iþte.

Gün oldu aþkýn kanla yazýldýðý romanlarda yaþandý o kareler,
Kayýp nerde olduðu belirsiz bir suretin içler acýsý dramýyladýr þekillenenler.
Bilir misiniz ki sözcüklerin yýlgýnca aþkla çarpýþan hecelerini;
Bilinmez bir yüreðin iki adým ötesindeki duraðýnda her hece ölüm hapsindeydi.
Batan her güneþti ki bu acizliðe þahitti.
Süzülen her damla yaþtý gözleri kapkaranlýk derin cehennemlere çevireni.
Belki aþktý bu durgunluða son sözünü söyleyecekti.
Dargýn iki kalbin öfkeye yakýn iki ruhundu bu çaresizliðe bedenen hapsedileni.

Dünyalardýr ki karanlýk bir yokuþa doðru sürüklendiði o vakit,
Vurgunsuz iki aþk tanesinin kulaklarý saðýr eden çýðlýklarýnýn yükseldiði vakitse
Âþýklar suskun birer karanlýk ormanda kayýp,
Ne dediði bilinmez yürekleri mühürlenmiþ kalplerse adeta yanmaya hazýr bir ateþ.
Âþýklar þehrinde gölgeler kaybolurken bir bir gök kubbenin esaretine
Dökülen her kan ve kaybedilen her âþýktý bu vahþete tek tanýk.

Sorgusuz bir kasýrganýn zulmü baþladýðý o vakitte,
Âþýklar aþkla sulanmýþ topraða doðru yavaþça uzanmýþ ölüme boyun eðerken;
Bir gün gelir aþkýn suskun efendileri,
Yaðmalar tarumar eder o vahþi aþkýn þehrini.
Sözler kayýp, kelimeler birer arsýz iþkence aleti
Gün olur kayýp giden yýldýzlar misali âþýklar þehrinin eser tüm laneti.

Sosyal Medyada Paylaşın: