zeytin rengi saçlarýma yaðmur yaðarken geceden güneþten kovulmuþ düþ gördüm dalgýnlýðýmda aðaçtan kopuyordu her gün baðladýðým dilekler sen aç bir sabahta sallanýyordun kent aðlýyordu...
akþamlarýn gölgesine düþen gürültüde acýdan bahsediyor çocuklar kýrýk günün ardýnda yaþam ay yürüyüþler topraða dolanan tohumlarýn yüzü yok ki elimi uzatsam en yakýnýmdakiler ölüyor önce sahipsiz deniz oluyor içim tüm korkularý sürgün bir solukta denedim güzelliðim eskidi
þimdi
hangi mevsime sýðýnsam yabancý deðil aðaçlar
zeytin rengi saçlarýma yaðmur yaðarken geceden
biz sessiz bir ölüme benzemekte
.......
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.