Sana güvenli bir sýðýnak gibiyim. Bir liman, Bir kulübe. Bir çatýyým üzerinde. Bir engel gibi görmüyorsun beni. Görme. Uçsuz bucaksýz bir diyarda güvenli bir yol gibiyim. Sen, ormanlarý seviyorsun. Kaybolmayý. Gitme; Peþinden gelemem. Bu diyarlarý ezbere bilmiyorum mu sanýyorsun? Senden önce hiç kaybolmadým mý? Kendimi kaybetmedim mi? Kimseyi? Bu güvenli limaný nasýl inþa ettim sanýyorsun? Bu yolu? Bu kulübeyi? Seni güvende hissettirecek her þeyi? Neden tekrar tekrar geriye dönüyorsun? Gitme, peþinden gelemem. Beni burada her daim bulacaðýný biliyorsun. Bir rahatlýk var içinde. Nede olsa bir yere ayrýlamaz diyorsun. Görmüyorsun. Her gidiþinde parçalanýyor bedenim. Camlarý kýrýlýyor kulübenin. Yollarda çukurlar var. Limanda rüzgar. Görmüyorsun. Her döndüðünde ayný sanýyorsun. Gitme. Bu liman yýkýlýyor, Bu çatý. Bu beden, Ben, eski ben olmak istemiyorum. Kimseyi sevmemek, Kendimi sevmemek, Seni sevmemek istemiyorum. Ama sen, Böyle olsun istiyorsun. Gitme. Ýkimizde ayrýlamayýz limandan.
17:55 23.01.22 Burhan Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.