seni kimselere anlatamam;
beyaz soðukda kalan kýþ mevsiminde,
ve gözlerinin deðmediði yerde
üþüyorken ’ karan, lýðým,
uzanmýþken;
bir aðaç gölgesinde gecenin,
aðaç; kýzýl saçlarýyla,
kökleri gecenin göðüne kadar derin,
aðaç; dar aðacý,
gövdesinde heybetli ölüm,
topraðýnda yýkandý;
kan kýrmýzý harfler,
dilim dilim kesik,
uðursuz cümleler;
ben seni, su gibi anlatamadým...
kýrýk dökük kalbin suskunluðunda
ve hesaplaþýrcasýna tutuþurken ten,
mavinin gür aðýdýnda yankýlanýr
defnettiðim her dün ,
sýð koyuluklarda bulur;
vakit nesnini,
týnýsýna acýlar bestelenir nehrin,
akýp gider þehir,
ak köpüklü sandalda,
her adresin bir kýyýsý olur,
tükenir adýmlarým;
kaybolurum þiir, þiir,
sana nefesimde aþký yaþatýrým,
aðaç ruhunu haykýrýr,
ölüm olur dalýnda yaprak,
saat ecele yaklaþýr,
ben seni;
tanrýya bile anlatamam..
gel sebepsizce helalleþelim..
kadavramýn "" DÜÞLERÝ,
KaRaN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.