Yoksa, Yenilgilerimde mi sakladým seni? Gündüze deðil! Geceye koþturan bir atlý gibi. Güze meydan okuyup her seferinde, Çocuk düþlerimden çýkýp gelmiþtim oysa. Sana... Az mý düþtü sanýrsýn yolum! Alev alev tutuþan yürek yangýnlarýna, Az mý su döktüm, Gönlün korlarýna...
Senden sonra, Nicedir yazdým düþlerimi, Umuda uçamayan kaðýttan uçaklarýma. Ýnsin istedim, Çiçek çiçek kokuna, Ve, Hazana saldýðýn aðlayýþlarýna. Sessiz barikatlar kurdum, Sýðýnmak için, Yokluðuna... Yine de baharlarý görmedim hiç, Görmedim iki gözüm.
Senden sonra, Unuttum, Topraðýn kokusunu... Ve aldýrmadým göðün rengine, Bir daha. Çiçeklerden taçlar yapmayý hayal ederdim ya ben, Hep sana, Yaðmadý bir daha yaðmurlar... Barýþmadý benimle rüzgar. Ayrýk otlarý sardý dört bir yanýmý iki gözüm, Senden sonra.