MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yoktu güneş yüklü baharlar
Kenanfaik

Yoktu güneş yüklü baharlar


Adým adým yürüdüðün kitaplarýmýn ayraçlarý üstünde duruyor hala...
Benden bir hatýra olsun sana diye bir yaprak koymuþtun hani,
Sararmýþ sayfalarýn arasýna.
Dümdüz olmuþ, kurumuþ bir kaðýt hissinde,
Eskiyip yýllara...
Bir klarnetin sessiz aðlayýþlarýna býraktýðým kötürüm asýrlar,
Kimsesiz kelimeler evinden çýkagelir sanki,
Üçyüz yýl geride býraktýðým kahýrlý hissiyatlarýma.

Kýrýk pencerelerin,
Gözü yaþlý,
Çürümüþ,
Nemli pervazlarýna iliþtirirdim korkarak,
Rüzgara maðlup çýnar yapraklarýna karaladýðým þiirlerimi.
Yaðmurlarýn altýnda,
Sýrýlsýklam alevlere teslim olurdu içimin garazkar tortularý...
Gelmezdin sen!
Beklerdim sokaðýn karanlýðý çökene kadar hayalini.

Nicedir aðýtlara düþman oldum bilir misin sevdiceðim?
Sazlarýmý kýrdým, yaktým...
Kopardým gönlümün tellerini...
Dokunamadý o günden sonra mýzraplar bir daha yüreðime.
Gecelere býrakmadým baðrý yanýk türküleri...
El el diyarlara sürdüm tüm ahlarý vahlarý.
Yoktu içimin hazanlarýna çare,
Yoktu güneþ yüklü baharlar...
Yoktu sýrt üstü uzanýp seyrine daldýðým yýldýzlar...
Yoktu artýk kuruþ kuruþ biriktirdiðim umutlar...
Çünkü,
Yoktun sevdiceðim,
Yoktun artýk sen,
Sen yoktun...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.