Unuttuðum mu zannediyorsun? Gün her sabah penceremde baþlamýyor Zannettiðin gibi Ýçimde sonbaharlar Rüzgarlar çatýrdatýr durmadan kýrýk dallarý Hep bir göç mevsimindedir hayallerim Soðuklara býrakýrým yalnýzlýklýklarýmý Karlar yaðar hep içime Ve yaðmurlar takip eder ardýndan Issýzlýklarýmý Bilemezsin sen
Bittiðini mi zannediyorsun? Hiç güvercin konmaz yollarýma Ararým sokak sokak Çýplak ayaklý çocuklarý Saatler hep geriye sarar içimde Su birikintilerine kalýrým yaðmurlarda Yýrtýk olmasa da ayakkabýlarým Yine de su sýzar içine yüreðimin Üþüyen ayaklarýma inat Anlayamazsýn sen
Sustuðumu mu zannediyorsun? Çýðlýklarýmý prangalýyorum içimde Nice birikmiþ isyanlarým var Nice uçurtmalara hasret Küçük bir öksüzün bakýþlarýnda Kaybolduðum, iþte ömrüm Gizlerim kendimi Pencerelerim simsiyah perdeli Hapsettim ýþýðý nice zamandýr gönlüme Güneþe inat Göremezsin sen Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenanfaik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.