AHVAL-İ HÂL
Dünya unutturur, nefsi konuþturur,
Nefesin,nefs ile bir olunca
Varlýk için koþturur..
Kendindeki varlýðý gerçeði unutturur,
Nefesin olduðu süreç kadar kýymet verir,
Nefs ise hýzla nefesini tüketir,,
Dünyada yakýn olduðun ne varsa,
Fani ise gelmez toprak altýna,
Gözünde gönlünde yer eden varlik,
Nefes yok olunca hiç olur,
Gönlündeki yeri kefenle bir olur,
Ahh etme gel kendine,
Bak bir haline, sor bir gönlüne,
Ne ister, ne ile bir olmak ister,
Nereye yakýn kalmak,
Hangi muhabbete kanmak ister.
Hatýrla ne diyor Hakk, Ýlahi Kitapta,
Nasýl hasrolunmak istersen öyle yaþa,
Bu yeter dünyadaki ahval-i hale,
Karþýlanmak üzere geldiðimiz,
Uðrak yeri ettiðimiz dünya,
Diyarý cennet de eder,
Periþaný hâl de eder,
Ýrade î külliye ile insaný Kâmil kalýr,
Ýmani Güzin ile ahseni takvim okunur,
Dost ile Bir olan, gerçek biri bulur
Muhabbeti teveccühun kokusu
Baki alemde kendini duyurur,
Gönül ile kurulan bað,
Her daim yanýnda olur,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.