Yaşadığımı Söyleyemem
Uzun yýllar geçti þu dünyaya geleli.
Geçen zamanýn arkada býraktýðý,
Birkaç hatýra tanesi,
Hala nefes aldýðýmý gösteriyor.
Nefes alýyorum hâlâ,
Ve hâlâ yaþýyorum.
Gerçi bakýldýðý zaman;
Yaþadýðým söylenemezken,
Ölmediðim de aþikâr.
Oysa yaþamak isterdim hürce;
Gezmek ve nefes almak özgürce;
Yaðan yaðmurda ýslanmak sebepsizce.
Yeni insanlarla tanýþmak isterdim;
Yeni þehirler görmek,
Yeni yüzler ve yeni gözlere bakmak.
Bir çok þey isterdim,
Çýkabilseydim eðer dört duvar arasýndan.
Göze alabilseydim eðer gökyüzünün altýnda,
Beyaz duvarlar olmadan etrafýmda.
Ýçimdeki o korkuyu bastýrabilseydim eðer,
Eðerlere ve keþkelere baðýmlý olmasaydým,
Belki de baþarýrdým!
Þimdiki halime baktýðým zaman;
Ne ben kendimdeyim ne dünya kendinde.
Ne mutluluk var doyasýya gözlerimde,
Ne de eksiliyor hüzün kalemimde.
Kapandýðým odamda bir baþýma geçen zamana,
Ýçimde buruk bir hüzün eþlik ediyor.
Bir çok þey söyleyebilmeliydim hakkýmda,
Üzgün, mutlu, þaþkýn, hüzünlü ve daha nicesi.
Lakin yaþadýðýmý söylemek bir yalan!
Belki de o yüzden...
Yaþadýðýmý söylenemezken,
Ölmediðim de aþikâr!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Utku Can CANATAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.