Yalnızlıkla yaşamak

Yalnýzlýk benliðime iyice iþledi.
Her bir hücremde,
Her bir saç telimde,
Ellerimde, gözlerimde...
O kadar içime iþledi ki yalnýzlýk,
Ben yalnýzým, yalnýzlýk da ben;
Sessizlik benim, ben de sessizlik.
En derinlerimde hissediyorum,
Her nefesimde,
Her sadece ses olsun diye güldüðümde,
Her sesli düþünmelerimde,
Hep yalnýzlýktan oluyor.
Artýk anlatýlacak çok bir þey kalmadý.
Mesela her gün ayný saatte kalkýyorum.
Her gün birkaç kitap okuyor,
Muhakkak birkaç parça müzik açýyorum.
Aklýma geldikçe birþeyler atýþtýrýyorum.
Olur da unutursam ,
Sigara dumanýyla doyuyorum.
Akþamlarý birkaç satýr söz yazýyor,
Gecenin zalim kollarýnda uyumayý umuyorum.
Anlayacaðýn, sadece yaþýyorum.
Sadece...
Yaþýyor muyum?
Sosyal Medyada Paylaşın: