H e s a p
doymadan ninnilere, düþtün yaþam beþiðinden
bu, sonsuz saðýr sessizlikte
hangi ihtimale tutunursan tutun, düþersin çocuk
içindeki gecenin harlý nefesi, yakar genzini
el yordamýyla çýkýlmýyor aydýnlýða
günübirlik yaþarken
bitmemiþ çocukluðun uykuya varýr
katmerlenen karanlýðýnda, sýrtýn döner yaþama
geçmiþin, geleceðini biçerken
hayatý hatýrlaman ne mümkün
senin yönün þaþmýþ iken
pusulanýn ibresi kuzeyi gösterenlerde
tecelliyi teselli eden, yapmacýk bir þefkat
kaydýðýn yerin gizli buzunu, görmezden gelir gözleri
her þey cüceleþir yaþamda
yüzündeki gölge, hep bir akþam alacasý
çöldeki kum tanesi, okyanusta bir damla
kadar deðilsindir artýk
ölüm bir nefeslik uzakta
sönen ateþi beslemeye çalýþmak, deðiþmez ceza hükmün
oysa çocuk
gün geceye geçerken, gözlerin sarmalarsa güneþi
canlanýr yüreðinde bir yaþam ateþi
bir yokluða yürüyorken
daðýlýr uykularýn, daðýlýr ölüm kokusu
açýlýr dilinin kilidi
ýþýðý karýp, karaya çalanlardan
var git, hesap sor o zaman, çocuk
var git hesap sor
Hâdiye Kaptan
11. 10. 2021
Pazartesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.