Bir an olur ol’mak içinde olur her þey Ve an olur ol’mak içinde yok olur her þey
Ne garip þey þu yaþamak denen zil zurna heyecan yolu Oysa anlamý gelmek ve gitmek Bu kadar az ve öz Ne öncesi ne sonrasý Gelmek ve gitmek...
Þu büyüklüðün baþýný kaldýrýp baktýn mý hiç ötesine Uzaklar uzaklar uzaklar ve daha uzaklar Yok yani sonu Uzar uzar uzar...
Peki nedir seni bu kadar kendi içinde seni devasa gösteren sana...
Anlasana yok’sun bu ötenin içinde bu uzaklýðýn içinde var’mýþ gibi yorulma Nasýl da çýrpýnýyorsun varmýþ gibi bir yaþamak... Yokmuþ gibi bir ölmek içinde...
Ah nerde kaldý gidenler o eski zamanlar Zamanlar ve zamanlar...
Sahi neydi zaman Bir yargýç bir eski peri masalý Belki çok uzak bir yýldýzýn gülüþü Iþýðý sönmüþ de olabilir Bize gelene dek... Biz varmýþ gibi Yaþamýþ da olabiliriz Kim bilir...
Ah zaman ve zaman ve zaman...
Anlasana bu kadar ötede ve bu kadar uzakta Varmýþ gibi yaþamak Yokmuþ gibi ölmek... Anlasana...