9
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
177
Okunma
Orada, yağmur yüklü bir bulut,
Kat kat boz rengine kızıllıklar sinerken,
Günbatımını ardına gizlemiş.
İçimde ona dokunma arzusu kabarıyor.
Uzandım,
Avucumda yalın bir sıcaklıkla sımsıkı tuttum.
Parmaklarımın arasından yepyeni bir gün doğuyordu.
Sahiplendim onu hiç olmadığı kadar;
Bu ’gün’, benim günümdü, benim.
Haykırdım ışıyan günüme:
"Seviyorum seni, sakın akıp geçme!"
Heyhat, avucumda ne var ne yoksa sessizce yitiyordu.
Daha da sıkamam, sıkamadım da...
Açtım ellerimi göğe doğru.
İşte gönlüm, işte duam,
Avuçlarımın içinden kalbime doğru huzme huzme aktı...
Mesut TÜTÜNCÜLER-DENİZLİ