ISSIZ GÖZLERİNDE SÜRÜKLENEN YAĞMUR
Akar yaðmur ruhumun ardýndan saðanak saðanak
Gönülleri de ardýndan sürüklenir
Bir ses denizden kýyýya vurur
Gözlerinde kamaþtýran bir söz
Ýçler sularý duru, parlak
Ama bir yerinde sýzý
Hayranlýkla doðardý bu sabah
Uyanan gün nasýldýr
Hangi þairin mýsralarýna karýþmýþtýr
Saklanmýþtýr
Saklýlar dünyasýna sýðýnýp kalmýþtýr
Yaðmurlar akmaktadýrlar yine
Bir gönül yitirilmiþtir yine
Gözler kurþun kurþun,
Kör.
Akar karanlýðýn kýyýsýna doðru
Iþýða muhtaç bir çocuk gibi
Birbirine düþman iki göz gibi
Karýþývermektedirler karanlýða
Elvermeden içten
Sel verir sýr vermez yaðmurlar
Ardýna sürükleyene dek
Akþam batýmýndan gün doðumuna kadar
Aynalar sokaðýnda yansýr yaðmur
Belki bir ay ýþýðý belki bir yýldýz
Biraz soðukça, hýþým, þiddetli
Evimin camýna çarpar gözlerdeki kül rengi yaþlarý
Solup dururken bir yaðmur damlalarý
Ruhlarý beraberinde götürür
Beni de yanýnda…
30.07.2006.14.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.