Yön bilmez karýncalar
oturur her kayanýn altýnda.
Kývýlcýmlý sevdalar
Çeker bakýþlarý
yokluktan varlýk damýtarak.
Vurur aþkýn saati
kim bilir kaçý..?
Tükenir savurgan ayaklar.
Kement atar
deðiþken adýmlara karþý.
Çalar avam bir yalnýzlýk þarkýsý
kývançlý bakýþlarýnda rahibenin.
Tutarým hayalini kollarýndan
çekerim aþaðýlara doðru.
Boþ bakýþlarýn biriktiði yerde
düþ’engiz Kraliçesi..
’’Yýkým tümcesinde bahçem
–- sevmek istisna --
Rüzgara sözüm var sessizlik biraz..’’
Fýrtýnanýn çýðlýklarýnda bir dalga uyur önümde.
Nasýl da kolay verilir ayrýlýklarda
karar verme cesareti.
Keþke öðretilseydi
vedalarýn sevgiyi
kolay bitiremeyeceði.
Nar çiçeði gülüþler
dað baþý olabilseydi keþke.
Birbirimizin gök yüzünü
çalmazdýk belki de..
Baldýran kökünden
özümleyip acýlarý
Kenger sakýzý gibi
salmasaydýk yüreklere..
Giyinir miydi kalemler isyaný
aþk sürer miydi
günahkarlar þehrinde.
Kýrýp ön yargýlar testisini
sever miydik birbirimizi.
Takýlýr mýydý dudaðýmýn kýrýþýk faslýna
soluk bir gülüþ.
Kirli sorular çýrpýnýr mýydý sularýmda.
Ve düþünür müydüm yeniden;
Düþsem ana rahmine cenin olsam
doðsam varlýðýna yeniden...
Kulaðýma okusalar üç defa ’’ Ezan_ý Muhammedi’’
sen+sen+sen =SEN diye..!
*********************************
Yazarken ellerim acýsa da;
Her sonbahar bir umuttur aslýnda.
Serçe gibi ürkek
umman kadar büyük sevdalý yüreði taþýyorsan.
Kaktüs gölgesi
yeter de artar sana.
Ne su istersin, ne hava.
Bir çift sevdalý göz
kutsar sevgini çöl sahrasýnda.
Taze bir yaradan sýzar gibi gelir sabahlar.
ay yanýðý gecelerden..
Kehribar rengi mutluluklarýn köpükleri deðil midir
yaþadýðýmýz teknedeki geri dönüþümsüz umutlarý ve sevinçleri taþýyan.
Ses makamýnda söylenirken nakaratsýz anýlar.
Son kez sileriz buðulu camýný
ilk bindiðimiz treni hatýrlayarak.
Ve armaðan ederiz yaþadýðýmýz þehri.
Raylarýn arasýndan sýzan kan yaksa da canýmýzý
sadece bulutlardýr aðlayan.
Kendi boþluðunda kaybolan bir ölümlüdür yatan..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.